poet hninn khar moe

သူရဲေကာင္းေတြကလည္း သူရဲေကာင္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး ဗီလိန္ေတြကလည္း ဗီလိန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ဆဲတာက ခ်စ္လုိ႔ဆုိရင္ ကန္ေတာ့တာက ဆဲနည္းတမ်ုိးလား၊ ဆင္းရဲတယ္သာေျပာတာ လူတကာမ်က္ေစာင္းထုိးတာ ခံေနရတဲ့တုိင္းျပည္၊ စစ္ပြဲေတြက စီးပြားျဖစ္ေတာ့ လူ႔အသက္ေတြက ခ်က္လက္မွတ္ျဖစ္ရ၊ အဲဒီတကမၻာလုံးကုိတင္ပုိ႔ေနတဲ့ မူးယစ္ေဆး၀ါးေတြဟာ က်ဳပ္တုိ႔သားသမီးေတြရဲ႕ အေသြးအသားေတြနဲ႔ ခ်က္လုပ္ထားတာ၊ ကုလသမဂၢဆုိတာႀကီးကုိသာ ခုံရုံးတင္လုိက္ၾကပါေလ။ ႏွင္းခါးမုိး

လူတုိင္းက ကုိယ့္ဒုကၡကုိမွ ငရဲလုိ႔ ထင္တတ္ၾကတယ္ ဒါေပမဲ့ အဲဒီငရဲေတြက တခါတေလ နိဗၺာန္ကုိသြားတဲ့ တံခါးေပါက္ေတြျဖစ္ေနတတ္တယ္။ သူ႔ကုိခ်စ္ရင္ သူ႔အတြက္ဆပ္ေနရတဲ့ ၀ဋ္ေၾကြးေလးကုိလည္း ခ်စ္ေနလုိက္ေပါ့။ ဒါ အသဲကြဲတာထက္ ထက္ျမက္အရြယ္ေရာက္ ၿပီးျပည့္စုံမႈနဲ႔ ကုိယ့္ဘ၀ကုိယ္ေက်နပ္ခ်င္တဲ့ လူသားတဦးရဲ႕ ကုိယ္ပိုင္အတၱကုိ ထုိးႏွက္ခံရျခင္း ဆုိရင္ ပုိမွန္မယ္။ ႏွလုံးသားက ငုိေၾကြးေနတာမဟုတ္ဘူး။ အတၱက ေသြးတစက္စက္က်ေနတာ။ တကယ္က သူ႔ကုိ ခ်စ္တယ္ဆုိတာထက္ သူ႔အေပၚထားတဲ့ ကုိယ့္အခ်စ္စိတ္ကုိ ကုိယ္ခ်စ္ၾကတာပဲ။ လူအတၱရဲ႕ ေရာင္စုံအေရျပားေတြပါဟာ။ ကုိယ့္ဘ၀ရဲ႕အဓိပၸါယ္ကုိ အျခားလူတေယာက္အေပၚမွာ တည္ေဆာက္ထားတယ္ဆုိတာ ကုိယ့္တန္ဘုိးကုိ ထိခုိက္ေစတယ္ ကုိယ့္ကုိစိတ္ဒုကၡေပးတဲ့သူဆီက စိတ္ခ်မ္းသာမႈကုိ ေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္ဆုိတာ အခ်ည္းႏွီးပဲ ကုိယ့္တန္ဘုိးကုိမသိတဲ့သူတေယာက္ ကုိယ့္အနားမွာ မရွိတာ အေကာင္းဆုံးပဲ ကိုယ္မစီးခ်င္ေတာ့လို႔ လႊင့္ပစ္လိုက္တဲ့ ဖိနပ္အစုတ္တရံလို သေဘာထားလိုက္ေတာ့ ကုိယ့္ဘ၀ကုိ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္မွ မက်ဆုံးေစနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ေစာင့္ေရွာက္ပါ မေရွာင္မလႊဲႏုိင္တဲ့အခါ ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာပဲ။ အေမရိကန္နပမ္းပြဲေတြလုိပဲ ထုိးႀကိတ္ထုေထာင္

မီးရထားဟာ မူးေနတယ္ ဘူတာထဲ၀င္လာေတာ့လည္း ဒယီးဒယုိင္နဲ႔ ဘူတာထဲကျပန္ထြက္သြားေတာ့လည္း ဒယီးဒယုိင္နဲ႔၊ ဘ၀က ရထားေအာက္ထဲေျပး၀င္လုိက္မွ ေအးမွာပါ ဘူတာထဲ ရထား၀င္လာကတည္းက ေကာင္မေလးက ေတြးေနတာ ဘူတာက ရထားထြက္သြားတဲ့အထိ ေကာင္မေလးက ေတြးေနတုန္း၊ မုိးရြာလည္း ထမင္းႏွစ္နပ္ပဲ ေနပူလည္း ထမင္းႏွစ္နပ္ပဲ ခြက္ထဲကေရသာ မလႈပ္ေအာင္လုပ္လုိ႔ရခ်င္ရမယ္ ဗုိက္ထဲကအူကေတာ့ ဘယ္ဘူတာမွမရပ္ဘူး၊ မေန႔က သံလမ္းေဘးကအမႈိက္ပုံဟာ ဒီေန႔မုိးလင္းေတာ့ က်ဳးေက်ာ္ရပ္ကြက္ကေလးျဖစ္ေနတယ္ ရထားဥၾသသံမွာ ဖုန္လုံးႀကီးထဲ ေစ်းဗန္းကေလးေတြ။ ကင္မရာႀကီးလက္ထဲကုိင္ၿပီး တပုံမွ မရုိက္ျဖစ္လုိက္ဘူး တဲ့ ဖိနပ္ႀကိဳးကုိပဲ သဲႀကီးမဲႀကီး ငုံ႕ခ်ည္လုိ႔ သူတုိ႔ပတ္ေနတဲ့ကမၻာဟာ ဒီေနရာမွာ တပတ္တိတိျပည့္ခဲ့တယ္။ ႏွင္းခါးမုိး ၈၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ၂၀၁၉

၀၈း၅၈ ေျပာစရာေတြသိပ္မ်ားေတာ့ ဘာမွမေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး ဆြံ႔အမႈဟာ ဆူပြက္ေနၿပီ အဆုံးထိဆြဲတင္ခံထားရတဲ့ေလးတစင္းရဲ႕ညွိ႕ခ်က္ထဲမွာ အဲဒီျမွားဟာ အသက္ကုိတ၀ႀကီးရႈသြင္းေနတယ္။ ၁၇း၃၈ ျဖစ္ၿပီးမွ မျဖစ္ခဲ့ဘူးလုပ္လုိ႔ရလား ျဖစ္ၿပီးမွဖ်က္ပစ္ခ်င္ ဖုံးကြယ္ခ်င္ ဘာေၾကာင့္ညာေၾကာင့္ခုခံခ်င္ ေခါင္းမာမာနဲ႔ဲဲျငင္းဆန္ခ်င္ ျဖစ္စဥ္ကုိျဖစ္တာနဲ႔ေျပာင္းျပန္ ကုိယ္ေျပာတုိင္းျဖစ္လား ျဖစ္ခဲ့တာေတြနဲ႔ေ၀းေအာင္ ထြက္ေျပးတယ္ လြတ္မလား ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ခဲ့တယ္ တကယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ ခ်က္ခ်င္းမပ်က္ဘူး လြယ္လြယ္မပ်က္ဘူး ဒီအတုိင္းပ်က္မသြားဘူး၊ ျဖစ္ၿပီးပ်က္တယ္ဆုိတဲ့ၾကားမွာ က်ည္ဆံရထား မီးရထား ျမင္းရထား ႏွင္းဆီတင္ရထား မိစာၦစစ္ရထား ဥၾသသံဟာ ျမစ္ထဲေရခ်ဳိးဆင္းသြား၊ ျဖစ္ၿပီးပ်က္တယ္ဆုိတဲ့ၾကားမွာ ကမၻာစစ္ေတြ ျပည္တြင္းစစ္ေတြ က်ဳိးေက်ာ္စစ္ေတြ ခုခံစစ္ေတြ တရားေသာ မတရားေသာစစ္ေတြ အၾကမ္းဖက္မႈတုိက္ဖ်က္ေရးစစ္ေတြ၊ ဂႏၵ၀င္၀တၳဳရွည္ေတြ ကမၻာေက်ာ္သီခ်င္းေတြ ႏုိဘယ္ဆုရွင္ေတြ ႏုိင္ငံတကာ၀ရမ္းေျပးေတြ ျဖစ္ၿပီးပ်က္တယ္ဆုိတဲ့ၾကားမွာ ငါေပးႏုိင္တာထက္ ငါ့ကုိပုိမေတာင္းဆုိပါနဲ႔ေတြ ငါ့ဘ၀ကုိလႊမ္းမုိးဖုိ႔မႀကိဳးစားပါနဲ႔ေတြ ငါ့လြတ္လပ္မႈအတြက္ ဘာနဲ႔မဆုိငါလဲရဲတယ္ဆုိတာေတြ။ ၁၅း၂၈ ဒီဇင္ဘာဆယ္

သာမညဖလသုတ္ပဲရြတ္ရမလား ၾကက္ဆင္သားပဲစားရမလား၊ တပ္မေတာ္ႀကီးပဲေထာက္ခံရမလား ဘုရားပဲထီးတင္ရမလား၊ တစ္ေယာက္သုံးေစာင္ပဲရမယ္ ႏွစ္ခါျပန္စီတဲ့သူေတြ အခုအျပင္ထြက္၊ ဆပ္ျပာမႈန္႔တထုပ္ ၾကက္ဥသုံးလုံး အေအးနဲ႔ ၾကာဆံေၾကာ္တဘူး လက္မွတ္မရွိလည္း ယူသြားပါအေမရယ္ ကေလးတၿပံဳနဲ႔  ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္အမဲႀကီးနဲ႔ ေနာက္တလမ္းဆက္လုိက္ၾကအုန္းစုိ႔ေဟ့ တဲ့၊ မီးပုံးပ်ံႀကီးက မႈိင္း၀ေနၿပီ လူေတြက ကလုိ႔ မ၀ေသးဘူး။ ႏွင္းခါးမုိး 23. November. 2018

ဒီႏွစ္မ်ားအတြင္း လူေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ ႏွလုံးသား ကင္းမဲ့သြားၾကသလဲဲဆိုရင္ လမ္းေပၚေၾကြက်ေနတဲ့ ခေရပန္းေလးေတြကိုေတာင္ ေကာက္မဲ့သူ မရွိေတာ့ဘူး။ လူတကာနင္းေျခခဲ့လို႔ ေၾကမြေနတဲ့ ပန္းကေလးေတြမွာ သင္းရနံ႔ကေလး ေတြ က်န္ေနေသးတယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဲဒီရနံ႔ၾကြင္းေလးေတြကို တရႈိက္ မက္မက္တိမ္းမူးတတ္တဲ့ ေစာက္ရူးေတြကေတာ့ ဒီေခတ္မွာ မက်န္ေတာ့တာ ေသခ်ာတယ္။ သူ႔ေကာ္ဖီခြက္ထဲ ယင္ေကာင္တေကာင္က်ဆုံးသြားပုံဟာ ဒီမနက္ခင္းရဲ႕ အဓိကျပကြက္ေပါ့။ ေဆာက္လက္စအထပ္ျမင့္တိုက္ေပၚက ဝန္ခ်ီစက္ႀကီးဟာ သူ႔ကိုယ္သူ လီနင္လိုလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလိုလို နယူးေယာက္ပင္လယ္ဝက လစ္ဘာတီဖာသယ္မႀကီးလိုလို။ မေန႔က ၾကယ္ငါးပြင့္ဟိုတယ္ႀကီးေပၚမွာ ဒီေန႔ ႏွစ္ရာတန္ဘက္စ္ကားေပၚမွာ ဘဝကေက်ာပိုးအိိတ္ပဲ ေလွ်ာက္ေနသမွ် လမ္းကမဆုံးဘူး ရပ္ကြက္ေလးထဲ ျပန္ဝင္လာေတာ့ မိုးကသဲလာတယ္ ေျမာင္းေရထဲမွာေလွ်ာက္ရင္း ၿပံဳးပစ္လိုက္တယ္ ေသာ့က ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲမွာ။ ႏွင္းခါးမိုး . 18. November. 2018