တလမ္းလုံးပိေတာက္
ႏွင္းခါးမုိး ငါ့အျပန္လမ္းကုိ အဲဒီလုိေရႊေရာင္၀င္းေနေစေရာ့လုိ႔ ငါမေတာင့္တခဲ့ပါဘူး- ငါဟာတိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပဲ မွန္လုံကားေလးတစီးေပၚမွာလုိက္ပါလာခဲ့တယ္။ ေတာင္ေတြကုိေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးသြားခဲ့တယ္ ေလယာဥ္ပ်ံႀကီးစီးလုိ႔ျပန္လာတယ္ အဲဒီလုိတုိးတုိးေရရြတ္ရင္း တေယာက္တည္းၿပံဳးမိတယ္။ ဘာမွလည္းပါမလာဘူး ဘာမွလည္းျပန္ယူမသြားခ်င္ဘူး ဒီေျမေပၚ ေျခဖ၀ါးႏွစ္ဘက္ျပည့္ျပည့္၀၀ခ်လုိက္ရရင္ပဲ ေက်နပ္ၿပီ။ ကုိယ့္အရုိးေတာင္ကုိယ္မေကာက္ႏုိင္တဲ့ဘ၀မ်ဳိးနဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္လည္းက်ဆုံးခဲ့ဘူးၿပီ ကုိယ္သိမ္းမိတဲ့ေတာင္ကုန္းေပၚမွာ ကုိယ့္အလံကုိယ္လည္း အျမင့္ဆုံးလႊင့္တင္ဘူးၿပီ စာအုပ္စင္ၾကားကျပဳတ္က်လာတဲ့ပုိးဟပ္တေကာင္လုိေတာ့ ငါ့ကုိလြယ္လြယ္နင္းေျခပစ္လုိက္မယ္ စိတ္မကူးၾကပါနဲ႔။ မနက္ေစာေစာ ေတာင္ကုန္းကေလးအတုိင္းငါဆင္းလာေတာ့ အရင္လုိက်ီးကန္းေအာ္သံေတြကုိ္ၾကားၿပီး စိတ္မပ်က္မိဘူး လူကုိ မိတ္ေဆြလား ရန္သူလားမကြဲျပားတဲ့အၾကည့္မ်ဳိးနဲ႔ ေယာင္ေပေပေျပးေျပးထြက္လာတဲ့ ေခြးေလေခြးလြင့္ေတြေၾကာင့္လည္း စိတ္အေႏွာက္အယွက္မျဖစ္မိဘူး သင္းသင္းပ်ံ႔ပ်ံ႔ရႈခင္းေလးထဲ တလမ္းလုံးပိေတာက္။ ဒီလမ္းကေလးအတုိင္းလာၿပီး ဒီလမ္းကေလးကပဲျပန္မယ္ သင္းပ်ံ႕ေနတဲ့သစ္ရိပ္စိမ္းစိမ္းေတြေအာက္မွာ က်ဳိးပဲ့ေနတဲ့ပလက္ေဖာင္းက