poet hninn khar moe

ႏွင္းခါးမုိး (အတြင္းနဲ႔အျပင္၊ အသံနဲ႔အာကာသ ငါတုိ႔ထြက္ေျပးၾကပါစုိ႔) အျပင္ကုိခုန္ထြက္လုိက္တာ တြင္းတခုထဲျပဳတ္က်တယ္ အျပင္အပျမင္ရတဲ့အရာေတြထဲ ငါတုိ႔ဖမ္းခ်ဳပ္အက်ဥ္းခ်ခံရတဲ့အခါ ေဖါက္ထြက္ဖုိ႔ႀကိဳးစားၾကတယ္ ငါတုိ႔တြန္းလွန္တယ္ ျမင္ရတဲ့အရာေတြရဲ႕ဟုိဘက္ေျပးထြက္တယ္ ေျပးႏုိင္ရင္လြတ္မယ္ထင္တယ္ ဗဟိဒၶေတြကုိအစစ္လုိ႔ထင္တယ္ ပ်ဳိ႕တက္လာတာေတြကုိမ်ဳိမ်ဳိခ်တယ္ ဒါမွမဟုတ္ေအာ္ဟစ္ပစ္လုိက္တယ္ ေပါက္ကြဲမွဳေတြမွာတခါတရံလမ္းသစ္ရွာတယ္ အသံေတြကုိဘာသာျပန္တဲ့အက်င့္ကပါေနၿပီ အသံေတြကုိအသံေတြအတုိင္း႐ြတ္ဖတ္ဖုိ႔လုိတယ္ စကားလုံးေတြနဲ႔တုိက္တုိက္မၾကည့္ပါနဲ႔ အသံေတြကုိအသံေတြအတုိင္းစိတ္ထဲႏွစ္လုိက္ အသံေတြကုိအသံေတြအတုိင္းစီးပါသြားလုိက္ ခံစားဖုိ႔ထက္နားလည္ဖုိ႔ကပုိအေရးႀကီးေနရင္ ခုန္ထြက္လုိက္တုိင္း တြင္းထဲက်က်ေနမွာပဲ အဇၨတၱထဲဘယ္တံခါးေပါက္က၀င္မလဲ တံခါးတုိင္းပြင့္ေနတာေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့ ဒါေပမယ့္တြန္းဖြင့္လုိက္ပါ မင္းအ၀င္ခ်င္ဆုံးတံခါးေပါက္ကုိသာမင္းတြန္းဖြင့္လုိက္ပါ ပထမဆုံးအေရးႀကီးတာကဖြင့္မိဖုိ႔ပဲ ခုန္ဆင္းလုိက္မိၿပီလုိ႔ထင္ေကာင္းထင္မယ္ အတြင္းထဲ၀င္တာပိတ္မိတယ္ထင္မယ္ တကယ္ကအာကာသဆုိတာေနရာတုိင္းမွာရွိတာ ေမာ့ေမာ့ၾကည့္ရတုိင္းလွမ္းလွမ္းၾကည့္ရတုိင္း ဟုိးအေ၀းမွာအေ

ႏွင္းခါးမုိး ဒါဟာ ဇာတ္ခုံတခုံျဖစ္သတဲ့။ ခုေတာ့ ပရိတ္သတ္လည္းမရွိ ဇာတ္အဖြဲ႔လည္းမရွိ ကတၱီပါကားလိပ္လည္းမရွိ၊ ဒီခုံေပၚမွာပဲ ဇာတ္လမ္းေတြအမ်ဳိးမ်ဳိး စခဲ့ ဆုံးခဲ့ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ေတြ အေမွာင္နဲ႔ေျခာက္ျခားမွဳေတြ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ခံကားလိပ္ေတြကလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းလဲခဲ့။ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ လြမ္းဆြတ္ဖြယ္ ၿငိမ့္ေျငာင္း ျမဴတူးကခုန္ တီးလုံးေတြ ေတးေတြ အစုံစုံအျပားျပား၊ မ်က္ရည္နဲ႔ လက္ခုပ္သံေတြ ခုေတာ့ဘယ္မလဲ။ ရုံလုံးျပည့္ထုိင္ခုံေတြၾကားမွာ သူတေယာက္တည္း ဇာတ္ခုံႀကီးကုိ ၾကည့္လုိ႔ ဇာတ္ပြဲႀကီးကုိၾကည့္လုိ႔၊ သူ႔အတြက္ေတာ့ အင္မတန္ခမ္းနားတဲ့ မဟာဇာတ္ေတာ္ႀကီး သူကုိယ္တုိင္စီစဥ္တင္ဆက္ သူကုိယ္တုိင္သရုပ္ေဆာင္ကျပ သူကုိယ္တုိင္အားေပးရွဳစား၊ သူအသက္ျပင္းျပင္းရွဳလုိက္စဥ္ ေၾကာင္တေကာင္ဇာတ္ခုံေပၚခုန္ဆင္းလာ တဦးတည္းေသာပရိတ္သတ္ႀကီး သူ႔ကုိ ဦးညြတ္သလုိလုိ ေမာက္မာေစာ္ကားသလုိလုိ ကဲ့ရဲ႕ဟားတုိက္သလုိလုိ မထီမဲ့ျမင္သေရာ္သလုိလုိ ေလာကဓမၼ ဆုိဆုံးမသလုိလုိ ဆုလာဘ္တခုခုေတာင္းခံသလုိလုိ အမ်ဳိးမ်ဳိးသရုပ္ေဆာင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဇာတ္ခုံၾကမ္းျပင္ေပၚကဖုန္ေတြေပၚ သူ႔ေျခရာေတြ ထင္ထင္ရွားရွား တလွမ္းခ်င္း တလွမ္းခ်င္း ထားသြား၊ မရွိတဲ့သံစုံတီး၀ုိင္းႀကီးက တိတ္ဆိတ္မွဳကုိ သံၿ

ႏွင္းခါးမုိး ခဲေနတဲ့ အုိင္ ခဲေနတဲ့ျမစ္ ခဲေနတဲ့ေကာင္၊ ခဲေနတဲ့အုိင္ေအာက္မွာ ကူးခတ္ေနတဲ့ငါးေလးေတြကုိ ခဲေနတဲ့အုိင္ေပၚကငွက္ေတြက ငံလင့္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾက။ ခဲေနတဲ့ျမစ္ေအာက္မွာ စီးေနတဲ့ေရေတြကုိ ခဲေနတဲ့ျမစ္ေပၚက ေလွသေဘာၤေတြက လုိအပ္ေနၾက။ ခဲေနတဲ့ေကာင္ထဲမွာ ကူးခတ္ေနတဲ့ငါးေလးေတြကုိ ခဲေနတဲ့ေကာင္ထဲမွာ စီးေနတဲ့ေရေတြကုိ ခဲေနတဲ့ေကာင္က မေစာင့္ေမွ်ာ္ မငံလင့္ေတာ့ဘူး မလုိအပ္ေတာ့ဘူးဆုိတာ ေဟာဒီ ပဥၥမ ဆယ္စုႏွစ္ႀကီးသိေအာင္ ေအာ္ေျပာလုိက္တယ္။ တေဆာင္းလုံးသူ႔သစ္ျမစ္ထဲ သူေသဆုံးေနခဲ့တဲ့ က်ဳးလစ္ပန္းကေလး လန္႔ႏုိးလာတဲ့အထိ။ ၊