poet hninn khar moe

ရင္ထဲက ကလီစာေတြအားလုံး ေထြးထုတ္လုိက္တာေတာင္ ဒီေခ်ာင္းဆုိးက ရပ္ပါ့မလား ညညလည္းအိပ္မရဘူး အိပ္ယာေပၚေက်ာမခ်ရဲေအာင္ ေခ်ာင္းကဆုိးတယ္ ္၀ယ္လာတဲ့ေခ်ာင္းဆုိးေပ်ာက္ေဆးကလည္း တေန႔ ၅ ခါေသာက္ပါတဲ့ ဘာမွထူးမလာဘူး ေက်ာေတြရင္ေတြ ပရုပ္ဆီလူးတယ္ ေရေႏြးပူပူ မွဳတ္ေသာက္တယ္ ခဏေတာ့သက္သာလာသား ခဏေလာက္အိပ္လုိက္ရတယ္ ၿပီးေတာ့ ေခ်ာင္းဆုိးၿပီး ျပန္ႏုိးလာတယ္ ေထြးေထြးထုတ္လုိက္တဲ့ ခၽြဲဖတ္ေတြကုိၾကည့္ၿပီး အံၾသတယ္ ဒီအညစ္အေၾကးေတြက မကုန္ေတာ့ဘူးလား ဒီခႏၵာကုိယ္ထဲမွာ ဒီအညစ္အေၾကးေတြ ဘယ္တုန္းထဲကရွိေနတာလဲ ေအာ္ ဒီအညစ္အေၾကးေတြနဲ႔ ေနထုိင္ခဲ့ရတာပါလား အခုေတာ့ ပင္ပင္ပမ္းပမ္းေထြးထုတ္ေနရ လည္ေခ်ာင္းေတြေတာင္ ပူူတယ္ လူဆုိတာ အညစ္အေၾကးထည့္တဲ့အိတ္ႀကီးပဲ ေခ်ာင္းဆုိးေနရင္းက ေတြးမိတယ္ ဒါက ျမင္ရတဲ့အညစ္အေၾကးေတြ မျမင္ရတဲ့အညစ္အေၾကးေတြကေကာ လူတေယာက္မွာ ဘယ္ေလာက္မ်ားေနၿပီလဲ လူတခ်ဳိ႕အရက္မူးၿပီး ရန္လုိတာ အဲဒီအညစ္အေၾကးေတြကုိ ေထြးေထြးထုတ္တာလား သလိပ္ဖတ္ေတြကုိ လူေရွ႕ေထြးမထုတ္ခ်င္သလုိ မျမင္ကြယ္ရာမွာ အညစ္အေၾကးေတြ စြန္႔ၾက ဆိတ္ကြယ္ရာမွာ မေကာင္းမွဳေတြ ျပဳၾက ဒါေပမယ့္ အညစ္အေၾကးေတြက ကုန္မသြားဘူး မေကာင္းမွဳေတြက ကုန္မသြားဘူး အညစ္အေၾကးထုတ္တဲ့ စက္ရုံႀကီး ခပ္တုိးတုိး ေရရြတ္မိတ

သံဃံ သရဏံ ဂစၧာမိ ေနေဇာ္ႏုိင္ အေမွာင္သားေပၚ လႊတ္ခ်လုိက္တဲ့ ေရႊ၀ါေရာင္ေမတၱာဓာတ္ေတြ ေျမကမၻာရဲ႕ရင္အုံကုိ လင္းလက္တုန္ခါေစခဲ့ေပါ့ အဲဒီ သကၤန္းစေတြေပၚက သမုိင္း ညတုိင္း ဦးခ်ေနမိေတာ့တယ္။ ၁၂ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၇

ႏွလုံးသမားအတြက္ေတာ့ ေဆးလိပ္ထက္ ေဆးတံက ပုိသင့္ေတာ္တယ္ဗ် ေအးဗ်ာ ေက်းဇူးပဲ ဒါနဲ႔ က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားအိမ္မွာ တညႏွစ္ညေလာက္ ေနအုန္းမယ္ဗ်ာ ေနာ့္ ခင္ဗ်ားသေဘာေပါ့ဗ်ာ အိမ္ရွင္က လက္ေဆာင္ရတဲ့ ေဆးတံအသစ္ကေလးကုိဖြာရင္း ဧည့္သည္ျဖစ္တဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္း မ်က္ႏွာကုိ မီးခုိးေငြ႔ေတြၾကားက ၿပံဳးၾကည့္ေနလုိက္တယ္။ ၿပီးမွ အင္း ဒီမွာ ခင္ဗ်ားကုိေျပာရအုန္းမယ္ ဆုိပါအုန္းဗ် လူတေယာက္မွာ ငွားလုိ႔မရတဲ့အရာ ၂ ခု ရွိတယ္တဲ့ အင္း တခုက ေဆးတံ၊ ေနာက္တခုက ကုိယ့္မိန္းမ ဟားဟား မီးဖုိခန္းေလးထဲက အဖုိးႀကီး ၂ ေယာက္ရဲ႕ ေကာ္ဖီ၀ုိင္းဟာ နည္းနည္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါးရွိသြားတယ္။ တကယ္က သူတုိ႔ ၂ ေယာက္စလုံး မုဆုိးဖုိေတြ။ အိမ္ရွင္အဖုိးႀကီးက သားသမီး ၃ ေယာက္ရွိတယ္။ အႀကီးမက ေနခ်င္သလုိေန၊ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္တဲ့ အႏုပညာသမား။ လူနားမလည္တဲ့ ပန္းခ်ီေတြဆြဲတယ္။ ကဗ်ာေရးတယ္။ မိန္းမအခ်င္းခ်င္း အတူတူေနတယ္။ အလတ္ေကာင္က ေအာင္ျမင္စ စီးပြားေရးသမား။ ေငြရွာတာ တခုပဲ နားလည္တယ္။ မိန္းမေၾကာက္ရတယ္။ အငယ္ဆုံးသမီးကေတာ့ အေမမရွိေတာ့လုိ႔ မ်က္စိသူငယ္ျဖစ္က်န္ခဲ့တဲ့ မအူမလည္ကေလး။ အလုပ္လုပ္ရင္း အေဖကုိ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္တတ္ေပမယ့္ ေလာကအေၾကာင္း ဘာမွ နားမလည္။ ကဲ ဘယ္လုိလဲ အေဖ။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ သင္ခ်ဳိင္းဆက္ပု

ျမန္မာကဗ်ာကုိ ကုိလိုနီမတုိင္မီေခတ္၊ ကုိလုိနီေခတ္၊ လြတ္လပ္ေရး အႀကိဳကာလ၊ လြတ္လပ္ေရး ေနာက္ပုိင္းကာလ၊ မဆလ တပါတီေခတ္နဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ ေခတ္ဆုိၿပီး ေခတ္အလုိက္ ပုိင္းျခားေလ့လာႏုိင္တယ္။ အခုေနာက္ပုိင္း ျပည္ပ မီဒီယာေတြေပၚက အေ၀းေရာက္ ျမန္မာကဗ်ာမ်ားကုိလည္း အပုိင္းတပုိင္း အျဖစ္ ခြဲေလ့လာသင့္ပါတယ္။ ကုိလုိနီမတုိင္မီ ျမန္မာကဗ်ာဟာ ပေဒသရာဇ္ ေဆြေတာ္ မ်ဳိးေတာ္ေတြနဲ႔ လူပညာရွိ၊ ဘုန္းႀကီးပညာရွိတုိ႔ရဲ႕ ေလ့လာလုိက္စားရာ ဘာသာရပ္ တခုသာျဖစ္တယ္။ အေၾကာင္းအရာအရလည္း မွန္နန္းရာဇ၀င္ရဲ႕ အစိတ္အပုိင္း တခုထက္ မပုိဘူး။ ဖြဲ႔နည္း စပ္နည္းအရ၊ အေၾကာင္းအရာအရ ကဗ်ာ အမ်ဳိးအစားမ်ား ကြဲျပားတည္ရွိခဲ့တယ္။ နန္းၿမိဳ႕ရုိး အျပင္ဘက္က သာမန္ျပည္သူလူထုထဲမွာ ႏြားေက်ာင္း ေကာက္စုိက္ ေတးထပ္ေတြရွိခဲ့ေပမယ့္ ေပေပၚေရးမွတ္ နန္းျပသာဒ္မေရာက္ခဲ့ဘူး။ ၀န္ဇင္းရာဇာတုိ႔ ဦးပုညတုိ႔လုိ မွန္နန္းေဆာင္အျပင္ဘက္ ထြက္ေရးခဲ့သူေတြ ရွိခဲ့တာ ေတြ႔ရေပမယ့္ ေသခ်ာတာက ပေဒသရာဇ္ ေခတ္မွာ ကဗ်ာဟာ လူထုအသုံးအေဆာင္ မဟုတ္သလုိ လူထုထုတ္ကုန္လည္း မျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ကုိလုိနီေခတ္မွာ ျမန္မာပေဒသရာဇ္ေတြ က်ဆုံးခဲ့တယ္။ ျမန္မာ လူထုဟာ ေခတ္သစ္တခုနဲ႔ စတင္ထိေတြ႔ရတယ္။ လူမ်ဳိးျခား၊ ဘာသာျခားေတြရဲ႕ လႊမ္းမုိးမွဳမွ

ေနေဇာ္ႏိုင္ ္ ေဟာဒီ ကမၻာေပၚမွာ နာနာက်င္က်င္ဘ၀ ရွိသူတိုင္း သမိုင္းကို ေျပာင္းလဲပစ္ခဲ့ၾကတယ္၊ လူဟာ ေခၽြးတစက္ ရင္းႏွီးရင္ အပြင့္အသီး ညီညီမွ်မွ်ျပန္ရေနဖို႔၊ လူတဦးတေယာက္ရဲ႕ အသက္ရွဴသံ သူ႔ၾကမၼာနဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြအေပၚ ဘယ္သူမွ မက်ဴးေက်ာ္ႏိုင္ဖို႔၊ အသိ အသက္ ရွိတာျခင္း တူရင္ ဘယ္လူမ်ိဳးကမွ အခြင့္အေရး ပိုမယူၾကဖို႔၊ စစ္ဖိနပ္ထဲ ထုိးသြင္းထားတဲ့ အေဟာင္းအျမင္း မွန္သမွ်ကို ေခါင္းရင္းကေန ကန္ခ်ပစ္ၾကရမယ္၊ က်ေနာ္တို႔ဟာ သမိုင္းရဲ႕ ထုတ္ကုန္ပါပဲ လူထုကို ယံုတယ္၊ ဒီမိုကေရစီကို ခ်စ္တယ္၊ အမ်ိဳးသားေသြးစည္းညီၫြတ္ေရးကို ျမတ္ႏိုးတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ အႏွစ္ (၅၀)ႀကီးထဲက ေၾကကြဲ ေသြး ဘ၀ အသက္ေတြ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုႀကီးထဲက သူရဲေကာင္းတို႔ရဲ႕ ၀ိဥာဥ္ေတြကို ဦးၫြတ္ အမ်ိဳးသားထု လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ စစ္အာဏာရွင္ အဆက္ဆက္ ညက္ညက္ေၾကေနတဲ့ ႏွလံုးသားေပၚမွာ ေတာ္လွန္ေရးကို စိုက္ပ်ိဳးပစ္ခဲ့ၾကတယ္။ စစ္အာဏာရွင္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ထဲက အဆီတရႊဲရႊဲ စာရင္းဇယားေတြဟာ တိုင္းျပည္ သယံဇာတမ်ားပဲ ျဖစ္တယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ႏွဳတ္ခမ္းက အၿပဳံးစဟာ လူထု သက္ျပင္းခ်သံေတြ ျဖစ္တယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔ မ်က္လံုးထဲက အလင္းစဟာ ကေလးေတြ ေခၽြေခၽြခ်ခဲ့ရတဲ့ ေသြးစ ေသြးနမ်ားပဲ ျဖစ